DÜNYANIN TEPESİNDEYİM SANKİ

Dünyanın tepesindeydim sanki...
Yazı : AYCAN TOPAY
Dünyanın tepesindeydim sanki...
Bulutların üzerinde ve sisler arasında...
Doğayı ve renklerini hiç bu kadar canlı ve yoğun görmemiştim daha önce.
Toprağa hiç bu kadar sağlam basmamış, gökyüzünü ve yıldızları hiç bu kadar yakından içime çekmemiş, dağlara hiç bu kadar rahat haykırmamıştım.
Şu koskoca evrende küçücük ama mutlu bir zerrecik olduğumu hiç bu kadar net duyumsamamıştım.
Ve insanları...
Daha önce hiç bu kadar içten ve kocaman gülen, sımsıkı tokalaşan, sıcacık kucaklayan insanlara rastlamamıştım ben.
Sağlıklı, hareketli, mutlu, şakacı, esprili, sevgi arsızı güzel insanlar...
Kazıklar üzerindeki ağaç evlerde, serenderlerde, ırmak kıyıları ve yaylalarda kapısız, kilitsiz, dostluk, dayanışma ve güvenle yaşayan sihirli insanlar...
Sanki zamandan ve mekandan soyutlanmış kısacık bir rüyada gezindim.
Arındım;
Özgürleştim;
Yenilendim..!
Şimdi İstanbul'dayım;
Ruhumu ise Macahel'de ve yaslandığı Karçallarda bıraktım.
Derim ki;
Dünya gözüyle Macahel'i görün ve yaşayın.
Bu iyiliği kendinize yapın..! |